The good guy
ធ្លាប់ជួបមនុស្សដែលអ្នកតែងតែប្រាថ្នាអត់? យើងធ្លាប់តែស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ហើយ ចូលចិត្តស្រឡាញ់ម្នាក់ហ្នឹងក្នុងរូបភាពនៃការស្រម៉ៃរបស់ខ្លួនឯង ដែលយើងហៅថា "Falling in love with the idea of the person"។ ប៉ុន្តែអ្នកធ្លាប់គិតអត់ថាមនុស្សដែលអ្នកសម្រម៉ៃក្នុងខួរក្បាលហ្នឹង អាចនឹងជាមនុស្សពិតប្រាកដក្នុងជីវិតពិត? សង្ឃឹមតិចណាស់មែនអត់? អ្នកក៏ធ្លាប់ស្រម៉ៃថា បើម្នាក់ហ្នឹងចេះសួរសុខទុក្ខយើងរាល់ថ្ងៃ បារម្ភ ផ្ដល់ក្ដីស្រឡាញ់ នាំយើងញ៉ាំអីដែលយើងចូលចិត្ត សួរនាំពីអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងចង់បាន លើកទឹកចិត្តយើងរហូតក្នុងការងារ ឬអ្វីដែលយើងធ្វើ...មិនដឹងយើងស្រឡាញ់ម្នាក់ហ្នឹងប៉ុណ្ណាទេ។ ជឿអត់ថាការស្រម៉ៃមួយហ្នឹងក្លាយជាការពិត? មិនដឹងថាទេវតាទើបតែស្ដាប់ឮពាក្យបន់ស្រន់របស់ខ្ញុំឬយ៉ាងណាទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានជួបម្នាក់នោះ។ គេមិនមែនស្រឡាញ់តែខ្ញុំទេ គេយកចិត្តទុកដាក់ទាំងគ្រួសារខ្ញុំ គេល្អមករហូត ព្រោះមិនមែនជាសកម្មភាពដែលយើងធ្លាប់ឃើញមនុស្សប្រុសល្អដាក់យើងតែដំបូងទេ។ គេបន្តសកម្មភាពនោះច្រើនខែណាស់។ ពេលវេលាចេះតែដើរទៅមុខ ទង្វើរបស់គេមិនមែនខ្សោយទៅៗទេ ប៉ុន្តែគេកាន់តែល្អជាងមុន កាន់ធ្វើឲខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ម្នាក់នេះខុសពីអ្នកដទៃ។ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ដឹងថាគេជា មនុស្សដែលខ្ញុំតែងតែប្រាថ្នា ជាមនុស្សដែលខ្ញុំហៅថា "idea of the person I love"។ ពេលដែលខ្ញុំដឹងហើយ ខ្ញុំបានផ្ដល់ឱកាសឲខ្លួនឯងបើកចិត្តទទួលយកគេ ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំនិងគេដូចជា 2 broken souls ជួបគ្នាចឹង។ ខ្ញុំគិតថាដល់ពេលដែលអាចសាកទៅជិតគេជាងនេះ ស្គាល់ពីគេជាងនេះ ទើបពួកយើងបានជួបគ្នានៅក្រៅ។ ការដែលជួបគ្នានៅក្រៅ គេក៏នៅតែល្អចឹង និយាយទៅដូច បានជួបការស្រម៉ៃខ្លួនឯងក្នុងជីវិតពិតចឹង។ តែអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងថាចម្លែកម៉េចអត់? អារម្មណ៍ខ្ញុំ!! គឺវា!! អត់មាន😞។ ឲនិយាយថាម៉េចទៅ?? ខ្ញុំប្រហែលជាអត់ស្រឡាញ់គេទេ!! ហើយអ្នកអានឆ្ងល់អត់ ថាម៉េចអត់ស្រឡាញ់បើល្អចឹងហើយ?? ខ្ញុំឆ្លើយអត់ចេញទេ។ គ្រាន់តែដឹងថាខ្ញុំបានប្រើពេលវេលា ព្យាយាមស្រឡាញ់គាត់ ព្រោះខ្ញុំដឹងក្នុងចិត្តថាគាត់ជាមនុស្សដ៏សែនល្អ ហើយខ្ញុំមិនដឹងពេលណាបានជួបមនុស្សល្អដូចគាត់ទៀតទេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមកុហកខ្លួនឯង ថាប្រហែលជាមិនទាន់ស្រឡាញ់ ឬត្រូវការពេលបន្តិចទៀត...។ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាត្មានិយមណាស់! បើអត់ស្រឡាញ់គេហើយ ម៉េចមិនប្រាប់គេ? ខ្ញុំអត់ទាន់ចង់បដិសេធព្រោះខ្ញុំចង់ស្រឡាញ់គេវិញដូចគ្នា។ អ្នកណាចង់បោះចោលមនុស្សល្អចឹង? មកដល់ពេលហ្នឹងទើបយល់ថាទេវតាឆ្លើយតបហ្នឹងការប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ ដោយឲខ្ញុំជួបមនុស្សក្នុងក្ដីស្រម៉ៃ ប៉ុន្តែខ្ញុំភ្លេចគិតថា ស្នេហាមិនមែនស្រឡាញ់តែម្ខាងទេ។ ខ្ញុំតែងសុំឲជួបមនុស្សដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនដែលធ្លាប់ប្រាថ្នាឲជួបមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ទេ។ យើងពិតជាមិនអាចព្រោះតែគេជាមនុស្សល្អ ត្រូវកុហកគេ និងកុហកខ្លួនឯងដើម្បីបោកប្រាស់ក្ដីស្រឡាញ់របស់គេទេ។ ចុងក្រោយគឺខ្ញុំសម្រេចចិត្ត និយាយការពិត ព្រោះទោះយូរប៉ុណ្ណាក៏មិនអាចឲចិត្តនេះស្រឡាញ់គេ ដូចដែលគេស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរ។ ពួកយើងមាននិស្ស័យត្រឹមស្គាល់ បេះដូងគ្នា តែក៏មិនបានមានពេលវេលានៅក្បែរ ថែរក្សាយូរដែរ។ ខ្ញុំដឹងថាមនុស្សល្អមិនងាយរកបាន ប៉ុន្តែព្រោះតែអ្នកជាមនុស្សល្អ ខ្ញុំរឹតតែចង់ឲអ្នកជួបនឹងមនុស្សដែលអាចផ្ដល់ក្ដីស្រឡាញ់ឲអ្នកវិញដូចគ្នា។ និយាយដល់ចំណុចនេះទើបដឹងថា ក្ដីស្រឡាញ់គឺឋិតនៅលើយើងខ្លួនឯង វាអត់ឋិតនៅលើទង្វើរបស់ម្ខាងទៀតទេ ព្រោះមិនថាគេល្អយ៉ាងណា អាក្រក់យ៉ាងណា, បើស្រឡាញ់គឺស្រឡាញ់ បើអត់គឺអត់ហើយ។ រឿងនេះដូច តួឯកស្រី បដិសេធតួរងប្រុសចឹង។ អ្នកមើលឆ្ងល់ណាស់ម៉េចតួឯកស្រី មិនស្រឡាញ់តួរងប្រុសហ្នឹងចឹង ទាំងដែលតួរងប្រុសលះបង់គ្រប់យ៉ាង ហើយល្អគ្រប់10។ ពេលនេះខ្ញុំយល់អារម្មណ៍ហ្នឹងហើយ គ្រាន់តែរឿងខ្ញុំគ្មានតួឯកប្រុសទេ ហើយក៏មិនដឹងថា ថ្ងៃក្រោយតួឯកប្រុស ចេញមុខឲអ្នកទាំងអស់គ្នាអានឬក៏អត់ដែរ។ ដឹងត្រឹមថា I feel stupid for letting a good guy go, but at least I don't lie to anybody.